سیستم های سوخت رسانی هواپیما

سیستم سوخت هر وسیله پرنده یکی از مهمترین نیازمندی‌های پروازی و عملی آن می باشد. همانطوری که بدن انسان نیازمند تغذیه مناسب و به موقع است، رساندن سوخت به موتورهای هواپیما نیز نیازمند یک سیستم توانمند و کاراست. سیستم سوخت در هر وسیله پرنده به دو شاخه اصلی، هواپیما و موتورها تقسیم می شود،. در اینجا سعی شده است که هر دو بخش سیستم سوخت رسانی
در هواپیمای فوکر توضیح داده شود. قطعات سازنده سیستم، وظایف و محل قرار گرفتن هر کدام از آنها در مدار سوخت رسانی به صورت شماتیک آورده و در فصل آخر نیز اطلاعاتي در مورد تعمير و نگهداري این سیستم‌ها ارائه شده است.

سیستم سوخت رسانی به سه قسمت، سیستم سوخت رسانی هواپیما، سیستم سوخت رسانی موتور و سیستم سوخ ترسانی APU تقسیم می شود. در این فصل سیستم سوخت رسانی هواپیما توضیح داده می شود. سیستم سوخت از یک بخش چپ، یک بخش راست و یک بخش مرکزی تشکیل یافته است. سیستم های چپ و راست تقریبا مشابه هستند. سیستم چپ موتور سمت چپ و سیستم راست موتور سمت راست را تغذیه می کند. مخزن مرکزی سوخت را به سیستم های چپ و راست می رساند. APU معمولا از مخزن چپ تغذیه می کند اما می تواند از مخزن راست نیز تغذیه کند.
ویژگی های سیستم سوخت رسانی به صورت زیر هستند:
مخازن اصلی چپ و راست به صورت یکپارچه می باشند.
مخزن بال مرکزی با استفاده از سلول انعطاف پذیر ساخته شده است.
سوخت رسانی از مخزن سمت چپ به موتور سمت چپ و APU صورت م یگیرد.
سوخت رسانی از مخزن سمت راست به موتور سمت راست صورت می گیرد.
سیستم بال مرکزی برای تغذیه مخزن سمت چپ و مخزن سمت راست مورد استفاده قرار میگیرد.
انتقال سوخت از یک مخزن اصلی به مخزن اصلی دیگر غیرممکن است.
امکان خورد متقابل سوخت میان دو سیستم چپ و راست وجود دارد.
سیستم سوخت زنی با فشار و به صورت تک نقطه ای است.
ظرفیت کل مخازن سوخت در هواپیمای فوکر، 10445 کیلوگرم می باشد.

شکل 1- 2: نمایی کلی از مخازن سوخت در بال های هواپیما

1-1 ذخیره سازی:
1-2-1-1 مخازن اصلی:
مخازن اصلی توسط اسپارهای عقبی و جلویی و همچنین دوریب بال شکل داده می شوند. پوسته بالایی و پایینی بال مخزن یکپارچه را کامل می کند. بال از یک ساختمان پیوسته و پرچ شده است. همه درزها و پرچ ها برای فراهم کردن یک فضای محکم برای نگهداری سوخت آب بندی شده اند. هر مخزن اصلی به چهار قسمت تقسیم می شود. داخلی ترین قسمت، مخزن جمع کننده نامیده می شود.
مخزن اصلی توسط ریب های ورقه ای مقاوم تقسیم شده است تا حرکت سوخت را در هنگام مانور هواپیما کاهش دهد. برای محدود کردن اثر حرکت سوخت و تغییر مرکز جرم هنگام مانور، سوراخ‌های ریب ها کوچک نگه داشته شده اند. شیرهای فلاپری تنها در دو ریب داخلی نصب شده اند. آنها اجازه می دهند که سوخت به وسیله جاذبه از قسمت های خارجی به درون مخزن جمع کننده جریان یابد.
نوک بال یک محفظه خشک می باشد که از خطر آتش سوزی جلوگیری می کند. همچنین احتمال آسیب دیدگی مخزن را هنگام رسیدگی های زمینی کاهش می دهد. دسترسی به داخل مخزن از طریق دریچه های دسترس در پوسته پایینی بال امکان پذیر است.